بررسی اثرات آل-ترانس رتینوئیک اسید بر روی علائم، میزان نیتریک اکسید و ظرفیت تام آنتی اکسیدانی سرم در مدل موشی مولتیپل اسکلروز

زمینه و هدف : در سال های اخیر مدارک فراوانی از دخالت آسیب های ناشی از رادیکال های آزاد در بیماری زایی اسکلروز متعدد و آنسفالومیلیت تجربی خود ایمن ( eae= experimental autoimmune encephalomyelitis )، مدل جانوری اسکلروز متعدد، به دست آمده است. بنابراین آل-ترانس رتینوئیک اسید ( atra= all-trans retinoic acid ) به عنوان یک ترکیب آنتی اکسیدان ممکن است که در کاهش شدت بیماری موثر باشد.   روش کار: تحقیق حاضر از نوع مداخله ای–تجربی می باشد. بیماری eae از طریق ایمن سازی با پپتید mog35-55 و ادجوانت کامل فروند freund's adjuvant) )، در موش های ماده c57bl/6 القاء شد. سپس موش های مبتلا در دو گروه 7 رأسی قرار گرفتند. همچنین 7 رأس موش نیز به عنوان گروه سالم در نظر گرفته شدند. درمان با atra ( mg/kg 25-یک روز در میان) از زمان بروز علائم درمانگاهی در گروه درمانی (روز 12) آغاز گشت. هم زمان، گروه کنترل تنها حلال دارو را دریافت نمودند. علائم تا زمان کشتار موش ها (روز 33) روزانه ثبت گردید. سپس میزان تولید نیتریک اکسید در محیط کشت سلول های طحالی و ظرفیت تام آنتی اکسیدانی در سرم موش ها سنجیده شد.   یافته ها: تجویز atra پس از بروز علائم بیماری به طور معنی داری موجب تخفیف بیماری گردید. به دنبال تحریک مجدد پادگنی ( antigen-specific re-stimulation ) در سلول های جدا شده از طحال، تولید نیتریک اکسید در گروه تحت درمان با atra به طور معنی داری کاهش یافت و به محدوده سطح آن در موش های سالم رسید. همچنین درمان با atra از کاهش ظرفیت آنتی اکسیدانی سرم در موش های مبتلا ممانعت به عمل آورد.   نتیجه گیری : لااقل بخشی از اثرات مفید atra در درمان eae به دلیل کاهش سطح نیتریک اکسید و بهبود قابلیت دفاع آنتی اکسیدانی صورت می گیرد.